Galatasaray’ın birkaç yılda domestic hale gelmesi, Avrupa’da en sıradan gruplara bile rahatça elenmesi aslında o denli günlük yaşanan olaylardan kaynaklanmıyor.
Burnunu daima havada tutma, rakiplerini küçümseme, her türlü şımarıklık, transferlerde yanlış teşhisler, boşa harcanan paralar, kadro içinde birtakım futbolcuların hegemonyası, idare içindeki kaos, Florya rantı yüzünden küsmeler, terk edişler, idareden ayrılanların elinin kolunun hala içeride olması, Okan hocanın isteğiyle yapılan transferlerin patlaması, Kerem faktörü, EURO 2024’den havalı dönen Barış Alper, Türk hakemler, karaborsa bilet skandalları, genel sekreter dayatmaları ve daha saymadığım bir sürü mevzu.
Bu sıkıntılar nasıl çözülecek belirli değil. Hala daha artarak devam ediyor. Ancak sonuçta 40 milyon EURO’ya yakın para gitti. Ruhsal üstünlük bitti. Artık ayıklayın pirincin taşını. Ufuktaki genel kurula da hazır olun.